همای اوجــــــــــــــــــــ❤ سعادت

آرامش دنیا اینجاست در خواب آرام و ناز دخترم،همـــــــــــــــــا آرامــــــــــــــــــــ دنیامـــــــــــــــــــــــ. هیچ چیز دیگه تو دنیا نمی تونه از این آرامش بخش تر باشه... ...

قطعا و بسیار قطعا، هر چه قدر   و هر چند بار از شیرینی های دختری بگم که هنوز حتی حرف زدن را نیاموخته، ولی تمام حرکاتش گویاست، و یا حتی آنقدر کوچک است که پذیرفتن این واقعیت که او  در بین ما و در جمع ما، بزرگ است و بزرگانانه رفتار دارد، سخت است.... ولی باید پذیرفت. هم شیرین است. هم باهوش است. هم مهربان، هم شاد، و هم شیطون. و بی نهایت مهربان و البته و کمی تا جایی، متاسفانه، بــــــــــــــی نهایت پر توقع. راجع به این آخریه که عذر قبلی می  خوام، ولی هیچ وقت راجع بهش جز، به نزدیکان که خود شاهد بودند، صحبتی نشده بود... و من که مادر هما هستم، همیشه می گفتم: بزرگتر بشه بهتر میشه، ولی نشد...

شیرینی ساز زندگی ما... دختر ناز ما، که همه کاراش و نگاهاش از بزرگ شدنش میگن، شده شیرینی زندگی... آره شیرینی ساز و خوشی ساز لحظه هامون. تغییرات هما، روز به روز یا بهتر بگم لحظه به لحظه شده. یک لحظه می بینی چه فراوان شیرینه و لحظه بعد می بینی چه بسیار هم باهوشه. صورت کوچولوش و نگاهش خیلی فرق کرده، خوب آخه داره به یکسالگیش نزدیک میشه.... خیلی کارا می کرد و الان خیلی کارها می کنه. اطرافیانش که شامل من وباباش - بابا حاجی و مامان ملیح - و عمه ها و دایی هاش و پسر دایی می شن، در هر فرصتی از هما درخواست شیرین کاری داریم. هما جون هم خیلی حرف گوش کنه، بلافاصله بعد از خواستن ما، حرکت مربوطه رو انجام مید...

کودک من، امروز، روز تو و تمام کودک های این کره خاکی بود... حسم عجیب شد، با گفتن کلمه "تمام" و "کره خاکی". خیلی چیزها در ذهن آدم مجسم میشه،تمام کودکان، سیاه و سفید - تپلی و لاغر - سالم و مریض - دارا و  ندار ... کودکِ خودتو می بینی که دوست داری براش بهترین باشی و بهترین هارو فراهم کنی، ولی چون نمی تونی و نمیشه، با خودت فکر میکنی که این بیشتر، آرزوی خودته تا آرزوی کودکت، تو بهترین ها رو می خوای ، نه اون.... البته کودکت هم آروزهای کوچک خودش را دارد و تو جنس و اندازه آروزهای او  را می دانی و میشناسی. می دونی چقدر خواهان بازی و نوازش و آغوش توست، با عروسک شاد میشه و با...

حرکت.... و مانع آن. دیدن دختر کوچکت و حرکات کوچکانه او در خانه ات لذتی ناتمام است. قطعا لحظه اولین نشستن، اولین حرکت دست و پا و اولین ایستادن ها و اولین گام ها، که البته ما هنوز تجربه اش نکردیم، لحظات بزرگی است که در مقابلش همه چیز کوچک است. لحظه های بزرگ شدن و بالیدن تمام زندگیت.... حرکت... حتی اگر از نوع چهار دست و پایش هم که باشد، نعمتی است بزرگ. و ما قدر این موهبت زندگی را نمی دانیم، ولی امروز، دخترم به یاد من انداخت که باید بیشتر قدردان باشم. قدر دان نعمتی که وقتی دخترم صاحبش شد، می دانست که دیگر می رود و دیگر منتظر نمی ماند... خوشحال بود و تلاش میکرد هر آنچه که نمی تواند و هر آنجا که نمی رود را،...

وای که چه زیباست دخترم... دخترِ امروز من، تنها، کمی ناز دارد ولی برای من بی نهایت است. تنها زمانی می خواند، ولی زیباترین آوا و صدای زندگی در همان زمان شنیده میشود. سخن نمی گوید، ولی نگاه و خواسته اش واضح ترین بیان هاست. راه نمی رود، اما رسیدنش به هدف،  غرور و شعف است.                                              دخترِ امروز من، زیباترین و نازترین و مهرباترین و با محبت ترین و قدردان ترین موجود ک...